Uzupełnij brakujące dane
Tyle podpisało osób: 5939
Zakończono 31-03-2023

 

Adresat:

Sz.P. Damian Sieber, Regionalny Dyrektor Lasów Państwowych w Katowicach
Sz.P. Mateusz Branny, Nadleśniczy Nadleśnictwa Andrychów

Do wiadomości:
Sz.P. Rafał Rostecki, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Krakowie

 

Szanowni Państwo,

zwracam się z żądaniami:

  • poparcia przez Lasy Państwowe poszerzenia rezerwatu Madohora w Beskidzie Małym; 
  • całkowitego zaprzestania gospodarki leśnej na terenie planowanego poszerzenia rezerwatu Madohora do momentu zmiany jego statusu prawnego.

Plan poszerzenia rezerwatu, stworzony przez Burmistrza Andrychowa, został pozytywnie zaopiniowany przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Krakowie (która zaproponowała objęcie ochroną jeszcze większego obszaru niż postulowany przez władze Andrychowa).

Blokując rozszerzenie obszaru chronionego, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Katowicach i Nadleśnictwo Andrychów okazują lekceważenie lokalnej społeczności, która co roku zmaga się z poważnymi deficytami wody. Tymczasem dostęp do czystej wody jest podstawowym prawem każdego człowieka.

Z poważaniem



Dlaczego to jest ważne?

Teren leśny (w szczególności wydzielenie 155a) planowanego poszerzenia rezerwatu Madohora jest jednym z kluczowych obszarów źródliskowych rzeki Wieprzówka. Oprócz wartości krajobrazowych, rzeka ta stanowi zasadnicze źródło zaspokojenia potrzeb bytowych – wody pitnej dla miejscowej ludności sołectwa Rzyki oraz ma kluczowe znaczenie dla zasilenia ujęcia wody pitnej dla mieszkańców miasta Andrychów i okolicznych miejscowości. W ostatnich latach długotrwałe susze przyczyniły się do deficytu wody pitnej na tym obszarze. W miesiącach letnich koryto Wieprzówki niejednokrotnie pozostawało zupełnie suche.

Rola obszaru źródliskowego rzeki jest dla rozwiązania problemu bardzo duża. Oddział 155a otaczają cieki wodne, do których spływa kilka mniejszych dopływów z obszaru wydzielenia. Na jego terenie jest też wiele wysięków, które tworzą większe skupiska wilgotnego i błotnistego terenu. Jest to swoista „gąbka”, która akumuluje wodę i wolno ją oddaje.

Nieprawdziwy jest argument Nadleśnictwa Andrychów, że prowadzone na tym terenie prace leśne wzmocnią jego funkcje glebo- i wodochronne oraz cały ekosystem.

Z uwagi na ukształtowanie tego terenu, pozyskanie drewna z większej jego części tak, by nie ingerować w koryto potoku, jest niemal niemożliwe.

Dodatkowo, zwarte kompleksy leśne w części wnioskowanych wydzieleń mają kolosalne znaczenie w celu zachowania właściwości retencyjnych tego obszaru. To właśnie lasy starszych klas wieku najlepiej pełnią rolę w magazynowaniu wody. Odnowienie naturalne jeszcze bardzo długo będzie ustępować pod tym względem drzewostanowi macierzystemu. Twierdzenie, że jest inaczej, to lekceważenie wiedzy naukowej oraz ignorowanie związanego z deficytem wody dramatu mieszkańców pobliskich miejscowości. Dostęp do wody jest zaś podstawowym prawem każdego człowieka.

Nieprawdą jest również argument RDLP, jakoby dla wspomnianego obszaru „nie sporządzono planu zadań ochronnych (pzo) oraz względem parku krajobrazowego nie opracowano planu ochrony”. Taki plan sporządzono uchwałą Sejmiku Województwa Małopolskiego 22 stycznia 2020 r., a pominięcie go w uzasadnieniu decyzji stanowi przykład ewidentnej złej woli zarządcy terenu, który kosztem ludzi i przyrody realizuje partykularną wizję gospodarowania tym kluczowym dla retencji obszarem.

Poza oczywistymi funkcjami wodochronnymi (których NIE zachowa i NIE wzmocni prowadzona tam gospodarka leśna), rozszerzenie rezerwatu o wnioskowane wydzielenia pozwoliłoby na lepsze zachowanie naturalnych procesów w ekosystemie leśnym. Stanowią one dobry przykład naturalnej odnowy lasu, która mogłaby być obserwowana przez turystów. Przez środek jednego z nich przebiega szlak turystyczny, co jest kolejnym argumentem za ochroną obszaru i rozszerzeniem jego funkcji przyrodniczej oraz edukacyjno-krajoznawczej.

Warto też zwrócić uwagę, że teren rezerwatu Madohora wchodzi w skład ostoi wilka, rysia i niedźwiedzia w Beskidzie Małym, więc powiększenie obszaru chronionego to ważny krok w kierunku lepszej ochrony tych poddanych antropopresji drapieżników.

Podsumowując – ponawiam wezwanie do poważnego potraktowania interesów przyrody i lokalnej społeczności oraz zmianę decyzji w zakresie rozszerzenia rezerwatu i prowadzonych w nim prac leśnych.